Η αποστολή «7 Summits» περιλαμβάνει:

Ασία: Έβερεστ, 8.850 μ.

Νότια Αμερική: Ακονκάγκουα, 6.962 μ.

Βόρεια Αμερική: Μακ Κίνλεϊ, 6.194 μ.

Αφρική: Κιλιμάντζαρο, 5.895 μ.

Ευρώπη: Ελ Μπρους, 5.642 μ.

Ανταρκτική: Βίνσον, 4.897 μ.

Ωκεανία: Κάρστενζ, 4.884 μ.

Στις δράσεις του που προκαλούν δέος περιλαμβάνεται η πεζοπορική διάσχιση στην Τυνησιακή Σαχάρα (180 χλμ σε 90 ώρες το 2001), η διάσχιση της Salar De Uyuni στη Βολιβία (154 χλμ σε 54 ώρες το 2005), καθώς και το πρώτο χειμερινό διάπλου του Αιγαίου Πελάγους με solo kayak, από τη Λήμνο στο Βόλο (170 μίλια σε 102 ώρες) το 2002.

Ο Νικόλαος Μαγγίτσης μίλησε στο enikos.gr για τις αποστολές του σε όλον τον κόσμο, τις δυσκολίες που συνάντησε, τους μελλοντικούς του στόχους, ενώ αποκάλυψε ποιο είναι το αγαπημένο του μέρος πάνω στη γη

«Η αποστολή στον Νότιο Πόλο ήταν μέρος της «Μεγάλης Νότιας Τριλογίας», η οποία είχε τρία σκέλη. Το πρώτο ήταν να πάμε στον Νότιο Πόλο με τα πόδια, για περισσότερο από έναν παράλληλο, τραβώντας πίσω μας τα έλκηθρα. Το δεύτερο σκέλος ήταν να ανέβουμε στην υψηλότερη κορυφή της Ανταρκτικής, το όρος «Βίνσεν», που βρίσκεται σε υψόμετρο 4,987 μέτρων. Και το τρίτο σκέλος ήταν να ανεβούμε στο υψηλότερο βουνό της Λατινικής Αμερικής το όρος «Ακονκάγουα». Ολόκληρη αυτή η αποστολή κράτησε 40 μέρες» ανέφερε ο κ. Μαγγίτσης

«Στον Νότιο Πόλο οι θερμοκρασίες είναι μόνιμα -40 με -50 βαθμούς Κελσίου»

«Με το που προσγειωθήκαμε στην Ανταρκτική στο «Patriot Hills», η θερμοκρασίες ήταν μόνιμα -40 βαθμοί Κελσίου. Ήταν συνεχώς μέρα και είχε -40 και -50 βαθμούς. Σε αυτές τις συνθήκες, όπως καταλαβαίνει κανείς, η επιβίωση είναι πολύ δύσκολη. Καλούμασταν όχι μόνο να λειτουργήσουμε, δηλαδή να μαγειρέψουμε και να φάμε, αλλά και να αποδώσουμε και να προχωρήσουμε με την αποστολή. Έπρεπε σε αυτές τις συνθήκες να τραβάμε ένα έλκηθρο 80 κιλών, στο οποίο πάνω του υπήρχαν καύσιμα, τον εξοπλισμό μας και τις προμήθειές μας» τόνισε. Και συνέχισε: «Το αεροπλάνο μας άφησε δύο παραλλήλους μακριά από τον Νότιο Πόλο, και το ραντεβού μας ήταν μετά από 14 ημέρες στον Νότιο Πόλο, στη βάση «Amundsen-Scott». Εμείς φτάσαμε νωρίτερα και περιμέναμε στη βάση για τέσσερις ημέρες πριν έρθει το αεροπλάνο να μας πάρει».

«Δύσκολη η επικοινωνία εκείνη την εποχή – Είχαμε ένα δορυφορικό τηλέφωνο μόνο για έκτακτη ανάγκη»

«Στις αποστολές τέτοιου τύπου η επικοινωνία γίνεται με δορυφορικά τηλέφωνα. Εμείς είχαμε ένα δορυφορικό τηλέφωνο με πολύ περιορισμένο χρόνο ομιλίας. Στις μέρες μας αυτά τα συστήματα έχουν εξελιχθεί, και είναι πολύ πιο ευέλικτα και πιο οικονομικά. Τότε (σ.σ. 2003), το δορυφορικό τηλέφωνο το είχαμε μόνο για έκτακτη ανάγκη και για διάσωση. Αυτό δυσκόλεψε την αποστολή μας, καθώς δεν λαμβάναμε πληροφορίες, όπως για παράδειγμα για τον καιρό που θα συναντούσαμε. Σε αποστολή που συμμετείχα πέρυσι στο Έβερεστ είχαμε μέχρι και ίντερνετ από το δορυφορικό τηλέφωνο» εξήγησε ο κ. Μαγγίτσης

«Θέλουμε να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας στους νέους»

«Από τον Μάρτιο του 2008 που ολοκλήρωσα το «7 Summits» προσπαθώ να πηγαίνω κάθε χρόνο με νέο κόσμο στο Νεπάλ. Προσπαθώ να ανεβάζω νέους στα βουνά και να τους μάθω τον χώρο, τα μυστικά της ασφάλειας και της ασφάλισης στα βουνά. Εμείς στον Ορειβατικό Σύλλογο Βόλου, προσπαθούμε ότι εμπειρίες έχουμε αποκομίσει από τις αποστολές που έχουμε κάνει στο εξωτερικό, να τις μεταφέρουμε και τις μεταλαμπαδεύσουμε στους νεότερους για να συνεχίσουν να βρίσκονται στα βουνά. Έχω την επιθυμία να ανέβω στις κορυφές του κόσμου με τα παιδιά μου και αυτό είναι και ένα κίνητρο για μένα» εξομολογήθηκε.

Πώς μπορούν να γνωρίσουν την ορειβασία οι νέοι στην Ελλάδα

«Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδία Ορειβασίας λειτουργούν πάρα πολλές σχολές ορειβασία στην Ελλάδα. Το πιο βασικό για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την ορειβασία είναι να περάσουν από μία σχολή αρχαρίων ή μέσου επιπέδου, και μετά μπουν σε κάποιους συλλόγους ή σε κάποιες ομάδες με πιο παλιούς και πιο έμπειρους ορειβάτες και αναρριχητές. Εμείς μέσα στο 2021 θα πραγματοποιήσουμε δυο-τρεις αποστολές στο εξωτερικό, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν νέα μέλη. Μπορούν να έρθουν και να ακολουθήσουν το πρόγραμμά μας, να τους εξηγήσουμε τι γίνεται και τι κάνουμε, γιατί το υψόμετρο χρειάζεται εμπειρία, γνώση, εκπαίδευση, πληροφορίες. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύ ενδιαφέρον».

Κορονοϊός και ορειβασία-πεζοπορία

Αναφερόμενος στον κορονοϊό, ο κ. Μαγγίτσης τόνισε ότι αρχικά πρέπει να αποδεχθούμε όλοι αυτήν την κατάσταση και να προσαρμόσουμε τις συνήθειές μας, τις δουλειές μας και τις ανάγκες μας. «Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους γιατί μένω στο Πήλιο, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό, στην Αγριά, 20 χιλιόμετρα από το χιονοδρομικό κέντρο. Την περασμένη Κυριακή που είχε χιονίσει στο Πήλιο, εν μέσω καραντίνας βγήκαμε και τρέξαμε 20 χιλιόμετρα στο χιόνι, με απόλυτη ασφάλεια και κάτω από τις συνθήκες που μας επιβάλλει ο κορονοϊός, καθώς δεν βγήκαμε από τον δήμο μας. Μπορούμε να βγούμε να τρέξουμε στην παραλία, ή να κάνουμε θαλάσσιο καγιάκ. Ο μόνος περιορισμός είναι τα ταξίδια στο εξωτερικό. Εμείς ετοιμάζουμε δύο –πιθανόν και τρεις- αποστολές και θα τις πραγματοποιήσουμε αρκεί να το επιτρέψουν οι συνθήκες μετακίνησης».

«Η Δυτική Παπούα είναι μοναδικό μέρος, αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το Νεπάλ»

«Η Δυτική Παπούα στην Ινδονησία είναι μοναδικό μέρος και μου έχουν μείνει πολύ ισχυρές και έντονες εικόνες. Η ζούγκλα στη Δυτική Παπούα είναι ο μεγαλύτερο πνεύμονας της Γης. Υπάρχουν οι φυλές των ανθρωποφάγων και των Ντάνι. Όλο αυτό το σενάριο συνθέτει μία τρομερή σκηνή» ανέφερε ο κ. Μαγγίτσης.

O Έλληνας ορειβάτης αποκάλυψε πως η μεγάλη του αγάπη είναι το Νεπάλ και, όπως τονίζει, συμφωνούν και μαζί του όσοι το έχουν επισκεφτεί. «Το Νεπάλ με τα Ιμαλάια και τις ατελείωτες κορυφές πάνω από τα 6.000 και 7.000 μέτρα, το συναίσθημα που αφήνει η επίσκεψη από την Κατμαντού μέχρι και την κορυφή των βουνών και η συναναστροφή με τους Σέρπα, οι οποίοι είναι εξαιρετικοί άνθρωποι με υπέροχο χαρακτήρα και συνήθειες, είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν για μένα το κορυφαίο σημείο πάνω στον πλανήτη μας. Προσωπικά προσπαθώ να επισκέπτομαι το Νεπάλ κάθε χρόνο» ανέφερε χαρακτηριστικά.